Συναντηθήκαμε με την Μάγια Ανδρέου, συνιδρίτρια της Community Energy River, αλλά και ηθοποιό, προκειμένου να συζητήσουμε για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα όσον αφορά το ζήτημα της ενέργειας και της εκπαίδευσης των πολιτών.
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός (ΕΜΠ) με μεταπτυχιακό στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και πτυχίο από την Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Με τη Μάγια μάς συνδέουν κοινές εμπειρίες και διακρίσεις, όπως αυτή του Fundathlon το 2019, καθώς με την συνεργασία μας πολλές φορές αποδειξαμε ότι στην πράξη υπάρχει χρυσή τομή μεταξύ non και for profit.
H Μάγια έχει ως όραμα την ενίσχυση της ενεργειακής δημοκρατίας και τη διάδοση της γνώσης για την εξοικονόμηση ενέργειας. Το αντικείμενο ενασχόλησής της είναι οι ενεργειακές κοινότητες. Στην ομάδα της συμμετέχουν και άλλοι ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, καθώς και ερευνητές. Η εταιρεία συστάθηκε το 2019 και η κύρια δράση της είναι εκπαιδευτική. Ως τώρα οι δράσεις τους είναι επιδοτούμενες.
«Ο λόγος που επιλέξαμε η εταιρεία να είναι ΙΚΕ είναι επειδή θέλαμε να αμοιβόμαστε για την εργασία μας, δε θέλαμε να εμπλακούμε στη διαδικασία των επιλέξιμων δαπανών. Μέσα από την επαφή με μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς καταλάβαμε ότι δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά, παρά μόνο στη νομική μορφή. Το όραμά μας είναι να παράγουμε όλοι τη δική μας ενέργεια και αυτή να συμψηφίζεται στην κατανάλωση του σπιτιού μας».
Small Buddies: Τι σημαίνει εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ) για εσάς;
Μάγια Ανδρέου: Η ΕΚΕ έχει δύο πλευρές: την επικοινωνιακή, η οποία αξιοποιείται από τις εταιρείες προκειμένου να λειτουργήσει θετικά για την εξωστρέφειά τους, διαμορφώνοντας ένα πιο «ανοιχτό» στην κοινωνία προφίλ, εντάσσοντας παράλληλα τους SDGs στην ανάπτυξή τους. Ως προς τη δεύτερη πλευρά, πρόκειται για την επιστροφή μέρους των κερδών στην κοινωνία μέσω χρηματοδοτήσεων ή και προϊόντων. «Για την επόμενη δεκαετία η στρατηγική μας είναι να εστιάσουμε ακόμη περισσότερο σε θέματα CSR, δίνοντας πολύ μεγάλη σημασία στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και στην κυκλική οικονομία». Ιδανικά οι δύο αυτές πλευρές θα πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία.
S.B.: Πιστεύετε ότι οι 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κατάλληλο πλαίσιο και την κοινή «γλώσσα» με τους οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών, τις εταιρείες αλλά και με τους καταναλωτές;
Μ.Α.: Ναι βέβαια, λίγο ή πολύ καταλαβαίνω ότι για αυτό σχεδιάστηκαν. Προσωπικά ο στόχος 7 «Φθηνή (προσβάσιμη) και καθαρή ενέργεια», μου φαίνεται πολύ ξεκάθαρος για την κοινωνία, όπως ευρύτερα όλοι οι στόχοι είναι πολύ σημαντικοί. Δεν χρειάζεται, πιστεύω, άλλος κώδικας, οι 17 ΣΒΑ είναι μια καλή βάση προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως ένα μεθοδολογικό εργαλείο ανάπτυξης κοινής γλώσσας, να διαμορφώσουν έναν ενιαίο κώδικα.
S.B.: Ποιοί είναι οι λόγοι ή το κίνητρο που σας έκανε να επιλέξετε να συνεργαστείτε με τον οργανισμό;
Μ.Α.: Η κοινή ματιά απέναντι στα πράγματα. Το ενδιαφέρον για την εκπαίδευση και την ενδυνάμωση των πολιτών, η εμπλοκή με τη ζωή, το να βρεθούμε ως επιστήμονες και καλλιτέχνες στην καθημερινότητα. Η εκπαίδευση, τα εργαστήρια, η παρατήρηση είναι ο μόνος τρόπος να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Είναι μια προσπάθεια επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων.
S.B.: Πώς ήταν η συνεργασία σας; Ποια είναι τα οφέλη αυτής της συνεργασίας και ποιες οι προκλήσεις;
Μ.Α.: Το αγαπημένο μας μότο είναι «αλλάζοντας οπτική, παράγεται ενέργεια», εννοώντας ότι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουμε νέα πράγματα, που μας δίνουν έμπνευση για κάτι καινούριο. Η ενέργεια είναι δύναμη! Η μεγαλύτερη πρόκληση σε όλες τις συνεργασίες θεωρώ ότι είναι το ζήτημα του χρόνου, διότι απαιτείται διαθεσιμότητα όταν επιθυμούμε να συνδιαμορφώσουμε. Θα μπορούσα να πω ότι οι πιο επιτυχημένες συνεργασίες ήταν αυτές που αφιερώθηκε χρόνος στις συζητήσεις. Αντίθετα, εκεί που δεν υπήρχε ιδιαίτερα ανοιχτό πεδίο διαλόγου δεν εμπιστευτήκαμε αρκετά ο ένας τον άλλον.
S.B.: Υπάρχουν κάποιες καλές πρακτικές που εφαρμόσατε εσείς ως εταιρεία, ή ο οργανισμός ή από κοινού που βοήθησε στο έργο σας;
Μ.Α.: Το σημαντικότερο όλων είναι στη φάση του σχεδιασμού να συμπεριλαμβάνεται το κόστος της εργατοώρας, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να αποζημιωθεί ως κανονική εργασία. Ένα άλλο κομμάτι είναι επίσης αυτό της δέσμευσης. Ιδανικά, ένας οργανισμός θα πρέπει να διατηρεί έναν δεσμό σε βάθος χρόνου με τους συνεργάτες του, μέσα από τη διαδικασία σύνταξης και δημοσίευσης παραδοτέων, προκειμένου να μην χάνεται η εμπειρία που έχει αποκτηθεί.
S.B.: Πιστεύετε ότι έχουν χώρο οι μικροί ή και νέοι οργανισμοί της κοινωνίας των πολιτών στη διαμόρφωση δράσεων ΕΚΕ με εταιρείες;
Μ.Α.: Ναι, βέβαια έχουν, το μεγάλο πρόβλημα των μεγάλων εταιρειών είναι να εμπιστευτούν νέους συνεργάτες. Συχνά συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί δεν θέλουν να ρισκάρουν σε ένα μη αποτελεσματικό πρότζεκτ. Ίσως θα βοηθούσε να ενισχύσουν το προσωπικό τους με άτομα που ασχολούνται με δράσεις ΕΚΕ.
S.B.: Τι θα συμβουλεύατε έναν μικρό ή νέο οργανισμό που θέλει να έρθει σε επαφή με μια εταιρεία, ώστε να υποστηρίξει το έργο του;
Μ.Α.: Ακόμα δεν έχει ενταχθεί στα πάγια πλάνα μας η συνέργεια με μικρούς/ νέους οργανισμούς, αλλά είναι κάτι που θα θέλαμε να κάνουμε άμεσα. Προς το παρόν, αναζητούμε εταιρείες που θα ενδιαφέρονταν για εργαστήρια εξοικονόμησης ενέργειας στους εργαζομένους τους ή για την υποστήριξη της εκπαιδευτικής μας δράσης για την εξοικονόμηση και τις ενεργειακές κοινότητες σε σχολεία, δήμους και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
S.B.: Ένα δίκτυο οργανισμών της κοινωνίας των πολιτών όπως το Small Buddies που εξασφαλίζει τη διαφάνεια και συνέπεια ως προς συγκεκριμένους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, πιστεύετε ότι θα βοηθούσε τις εταιρείες να συνεργαστούν με μικρότερους και νεότερους οργανισμούς ώστε να χτίσουν την κοινωνική τους ταυτότητα;
Μ.Α.: Σίγουρα, το δίκτυο θα μπορούσε να αποτελεί ένα εργαλείο για τον υπεύθυνο για τη διαχείριση κονδυλίων για δράσεις ΕΚΕ. Επιπλέον, ίσως αυτό να είναι το έναυσμα για έναν ανταγωνισμό με θετικό αντίκτυπο μεταξύ των εταιρειών, μέσα από την προβολή των δράσεων και την επιβράβευση των καλών πρακτικών. Μέσα από την Community Energy River, έχουμε δει να θεωρείται λίγο «ταμπού» το να παίρνεις χρήματα από δράσεις ΕΚΕ. Έχοντας προσπαθήσει να αντλήσουμε κεφάλαια και από επενδυτές, είδαμε ότι έβλεπαν αυτές τις πηγές χρηματοδότησης ως μη παραγωγικές και συνεπώς μη βιώσιμες.